Alweer een tijd onderweg in Bolivia en Argentinië.We hebben uiteraard nog contact met Cochabamba. Er is een vriezer gekocht zodat Anna iets gemakkelijker kan inkopen.Ook is de nieuwe website van Atiy
gelanceerd. Na 3 maanden Buena Vista,San Antonio zijn we afgereisd naar een Buena Vista tussen Cochabamba en Santa cruz. Via Annemieke kregen we een adresje en dit was ook perfect, uitzicht over het
park Amboro.Wel werd je lek geprikt door de beestjes dus opeens weer slapen onder de klamboe.Het was in het resort erg rustig maar we hebben een fijne tijd had, prachtige wandelingen gemaakt met
3 honden als gids en de koffietoer gedaan.Heerlijke koffie en ze hebben het utz kapeh certificaat. Hierna door naar Santa Cruz even cruzzen door de stad en op naar Samaipata.Een prachtige natuur en
hier bezoeken we een Nederlands stel die daar iets prachtigs aan het bouwen zijn. Zij zijn bezig hun dromen te verwezelijken. Een bijzondere middag midden in de natuur. Hierna op naar Sucre de
hoofdstad van Bolivia.Een prachtige stad met uiteraard een mooi plein en ...allemaal feesten.25 mei is een nationale feestdag maar 3 dagen daarvoor waren de parades en de muziek al
aanwezig.Enfin een optocht in Oudemirdum en Balk duurt 1 uur maar dit gaat minstens 4 uur aan een stuk door.Evo Morales de president was er ook bij en je kunt begrijpen dat het een lange
ochtend voor hem was om zo op het bordes te staan.Maar we hoeven geen medelijden met hem te hebben hoor,hij doet goede maar ook veel minder goede zaken voor de Boliviaanse mensen. In Sucre zijn we
ook naar het dino park geweest,hier zijn bij toeval ,door een cement fabriek ,voetafdrukken gevonden van verschillende dinosaurussen.Na studie bleek dit ook nog echt te zijn en is het park gebouwd.
Helaas storten hele stukken muur in maar wat wil je ook 800 meter verder op is de cement fabriek gewoon aan het werk.Hierna richting Uyuni via Potosi. Busritjes van 5-6-7 uur zijn hier niet
ongewoon,wij zijn in Argentinië inmiddels gewend aan trips van 15 en 18 uur. Uyuni is zeer bijzonder en ....zeer koud.Salar de Uyuni is 12000 km2 groot en bevindt zich op een hoogte van 3650
meter.Doordat enkele meren opdroogden bleef er een zoutvlate over,dit is meer dan 40000 jaar geleden gebeurd.Men schat dat het meer voor 10 miljard aan zout bevat en er zijn enkele dorpen, dichtbij
de zoutvlakte waar alle 2000 inwoners werken en dus leven van het weghalen van het zout. In Salar Uyuni bevindt zich La Incahuasi ,een soort eiland waar grote cactussen groeien, een vreemd
gezicht.Wij hebben aan de rand van de Salar in een zouthotel geslapen.Tafels, stoelen en het bed waren gemaakt van zoutblokken, gelukkig hadden we wel een gewoon matras.Maar geen kachel dus met
de kleding aan op bed en met veel meer,je hebt gewoon je wintermuts op en extra sokken aan. Een bijzondere ervaring en de volgende dag rijden we door vreemde landschappen met
vulkanen,waarvan nog 1 actief.....ja wel heel lang geleden hoor,.De lava stroomde hier jaren geleden en is afgekoed in grillige vormden. De landschappen deden ons aan Tibet denken.Verder
verschillende meren ,rood en groengekleurd en soms stinkend naar zwafel,veel flamingo's en de volgende dag na weer een hele koude nacht met 4 pubers op een kamer, de geisers. Dit blijft ook een
vreemde gewaarwording.Kortom een geweldige toer met veel verschillende belevenissen.Hierna direct door naar Argentinie,een tripje van 10 uur naar de grens,hier alles regelen bij de grens en toen nog
7 uur in de bus naar Salta .Onze eerste stad in Argentinië. Alles wordt direct anders,meer westers ,betere huizen,de politie die een bus laat stoppen waar alle passagiers uit de bus moeten met hun
bagage en dan ook nog de grote bagage mee moet naar een kantoor.Waar alles wordt gecontroleerd behalve de bagage van de toeristen en waar de snuffelhonden de bus komen inspecteren.Tja wat moet je
gewoon ondergaan.In Salta aangekomen waren we inmiddels 36 uur onderweg dus kapot,ja reizen is ook hard werken,dus een hotel en slapen.De stad is echt ,lindo,mooi en schoon en er hangt een goede
sfeer.We vermaken ons hier een paar dagen uitstekend en eten uiteraard regelmatig steak met een flesje wijn.Tja dat hoort bij Argentinië. Hierna is het tijd om door te gaan,Argentinie is erg groot en
we willen graag naar Patagonië en dat ligt in het zuiden.Zoals ik al schreef zijn we inmiddels gewend aan bustochten van 15 uur,tja als je iets wilt zien ....... .Het landschap van Argentinië is op
de wijn streken na en die heb je hier best veel, een beetje saai een soort semi woestijn en het is hier natuurlijk ook winter.De winterjas kan bij ons nog niet opgeruimd,we gaan naar het zuiden en
daar is het bere koud. Via Al Cafayate, een soort Oudemirdum, hier hebben we een wijn boer bezocht en een fiets gehuurd, gaan we richting San Juan.Deze stad blijkt niet iets te hebben dus
hebben we ons vermaakt met oude auto's op de foto zetten,ja hier rijdt nog prachtig spul rond.Zo krijg je ook vaak een kletspraatje met de meestal wat oudere mensen die zich afvragen waarom we
een foto van hun auto maken.Dit alles geeft even een beeld dat we de afgelopen weken hebben gedaan. Nog steeds vermaken we ons,zijn elk dag blij dat we de beslissing hebben genomen om een jaar iets
anders te gaan doen.We zijn ons bewust dat de wereld in Balk en omstreken doorgaat met goede maar ook verdrietige gebeurtenissen.Het is fijn dat we op de hoogte worden gehouden.Voor nu een warme
groet uit het koude Patagonië. Volgende keer begin ik bij Buenos Aires een geweldige stad. Rene en Hendrika
Hallo allemaal, Nog even een bericht uit Sucre de hoofdstad van Bolivia.We hebben alweer een prachtige tocht door Bolivia gemaakt en hebben vandaag op de nationale feestdag,25 mei, Evo Morales
gezien tijdens het defilé.Het is een soort koniginnendag. We hebben de afgelopen maanden voor onszelf geevalueerd en kunnen concluderen dat het een prachtige leerzame,gezellige en ontroerende tijd
was in Cochabamba.Mede dankzij Anna, die een hele belangrijke rol speelt voor Atiy maar ook voor veel mensen die ze tegenkomt op haar pad. Wij hebben geleerd dat we nog meer kunnen delen. We missen
de werkzaamheden ,de kinderen ,Anna en haar hond Laika en de hulp die we mede door jullie konden bieden. In totaal hebben we 2682.50 euro kunnen besteden.Dit dankzij familie, vrienden,de
potfroulje,collega's,buren,ex buren, mensen van de wereldwinkel Balk, de kerk van Oudemirdum en een familie was onze auto een jaar onderdak heeft gekregen.Het geld dat we meekregen in December
hebben we grotendeels besteed aan; 2 projecten in Peru,aanschaf 3 pitsfornuis,keukengerei, aanschaf zaken rondom de tweede verdieping zoals hout,stellingen,lampen,keukengerei,de inrichting van het
winkeltje,tandenborstels,operatie stoma,tandartskosten,matras ,kerstpakketten,schoolspullen voor een gebied dat te maken kreeg met overstroming van een rivier enkleine spullen voor de apoyoescolar.
Veel mensen hebben halverwege onze reis nog geld gestort,ik heb iedereen persoonlijk een bericht gestuurd met wat we precies hebben gedaan met het geld.Even voor de beeldvorming ,we onderhouden 2
studenten in een deel van de studiekosten,voor een aantal jaren,aanschaf stappelbedden,matrassen,dekens voor 2 arme gezinnen ,tafel en stoelen,tafeltjes en krukken in de comedor,voor meer dan 300
euro aan medicatie,geld voor het kopen van voedingsmiddelen voor 4 maanden draaien van de comedor,voedselpakket voor een gezin,voorraad tandenborstels en tandpasta,en een schaduwnet bij de comedor.
Super allemaal.Uiteraard blijven wij Anna volgen en helpen. Met kerst komt vast de actie kerstpakketten voor arme mensen weer (een pot jam en pakje boter is dan weer een luxe ) We gaan nu nog een
tijd reizen door Argentinië en Chile. Mits juli voor 2 weken naar Australie en dan naar Indonesië. Hier gaan we misschiennog een project oppakken.Ik heb nog een aantal foto's op de blog gezet voor
de liefhebbers. Het is fijn te weten dat veel mensen in Nederland met ons mee reizen en mee leven met het werk wat wij hebben gedaan.Ik eindig met een spreuk die ik kreeg van Anabelen, een 9 jarig
Boliviaans meisje die het dankzij een boliviaanse vrouw nu ook goed heeft.
Hallo allemaal,Onze laatste week in Cochabamba,we zijn hier nu drie maanden en deze zijn omgevlogen.Het tempo van werken is nog steeds hetzelfde,veel onderweg,dingen regelen, dus 8 .00 uur de deur
uit en soms 18.30 uur weer thuis.Tja het huis van Anna voelt een beetje thuis.We hebben veel geleerd,een voorbeeld, hoe harder jij werkt,hoe langzamer de bolivianen werken,je moet echt delegeren en
aansturen.De vrouwen zijn bikkels,ze krijgen veel voor de kiezen maar zijn soms ook hard en radicaal.We onderhandelen in de kledingwinkel over elke boliviano,maar met een grapje zijn ze ook vaak goed
te pas.Maar eerst maar weer eens beginnen bij het begin van de reis de Campo.Hier eindigde mijn vorige verhaal. De campo is het buitengebied,de dorpen op het platteland zeg maar.We zijn met
Anna, Ad van Stichting hand en de andere 2 vrijwilligers,Loes en Lara, 2 dagen op pad geweest.Een bijzondere tocht naar dorpen waar je als toerist niet komt.Allereerst hebben we de bus ingeladen met
spullen, juttezakken vol met plastic zakjes met kleding,speelgoed,pennen en natuurlijk weer 200 bananen.Dit allemaal om onderweg uit te delen.Toen op naar Pongo waar een prachtig internaat staat wat
volop in gebruik is voor praktische beroepen bv naaister.Pongo ligt op 4000 meter hoogte en ...het is daar dus erg koud,overdag gaat het wel maar 's avonds is het brbr koud.We mochten in het
parochiehuis slapen,wat op zich een bijzondere ervaring is.Aan tafel zitten met de pastoor en de leerlingen.Helaas ging de houtkachel niet aan waardoor we 's avonds met onze petten op een spelletje
zaten te spelen en gezellig te kletsen. We rijden in de middag ook nog door naar Arco Iris,waar een prachtig internaat staat maar wat inmiddels te klein wordt.Dat is op zich een goed teken,er
wordt dus goed gebruik van gemaakt en uitstekend gerund door de plaatselijke bevolking.Hier hebben we nog een prachtige wandeling gemaakt naar Chala Grande.Een authentiek dorpje waar een klein
schooltje staat voor 10 leerlingen.De meester gaf ons graag uitleg en de rest van de kinderen stonden buiten te wachten,zo vaak komen er geen bezoekers langs.Je waant je hier in de tijd van de Lord
of de rings.De volgende dag hebben we een prachtige rit naar Tacopaia gemaakt waar een kleinschalig internaat staat en straks ook voor een gedeelte in gebruik gaat worden genomen door een aantal
bejaarden. Een schitterende tocht ,waar we ook veel van onze spullen konden weggeven,hier komen niet vaak toeristen ,cq hulpverleners.Helaas krijgt de auto van Anna kuren,een lager moet
vervangen worden.We zijn in een iets lager tempo weer terug gekomen in Cochabamba,op zich niet erg omdat de natuur geweldig mooi is.Gelukkig is de auto weer gemaakt en kunnen we weer met Anna
mee.Verder draait de winkel volop,er wordt veel onderhandeld en er komt ook veel kleding binnen wat uitgezocht moet worden.De comedor draait erg goed.Er wordt een maaltijd soep gekookt op
maandag,woendag en vrijdag,de bakker brengt dan ook 60 broodjes en nadien is er fruit zoals een manderijn, banaan of papaya.Op dinsdag en donderdag wordt er en maaltijd gekookt zoals macaroni,rijst
met linzen of met een curry groente goedje.De kippensoep is favoriet bij de kinderen,ze krijgen niet vaak vlees, dit is een van de duurste ingredienten van de maaltijd. Op dit moment krijgen ruim 50
kinderen eten tussen de middag en daarna huiswerkbegeleiding.Dit allemaal dankzij jullie steun aan Atiy.Mede door giften,via ons,kan Atiy de comedor draaien,er is natuurlijk een behoorlijk geldbedrag
mee gemoeid om elke dag eten te koken voor ruim 50 kinderen.Gelukkig zijn er geen personele kosten omdat de moeders in toerbeurt koken in onze geïmproviseerde keuken.Verder komt er ook
persoonlijk leed langs maar ook goede berichten,de meneer met de tijdelijke stoma is inmiddels geopereerd en het gaat redelijk goed met hem,hij is Atiy erg dankbaar en gaat straks helpen.Zijn vrouw
werkt nu hele dagen en kan niet koken(zij hebben kinderen in de comedor en bij de huiswerkbegeleiding).Nu hebben ze binnen het gezin een oplossing gezocht,de oudste van de kinderen,ze is 15 jaar
helpt nu met koken als het de kookbeurt is van haar moeder.Dit gaat haar goed af.Tijdens de week dat de tandarts de arme kinderen behandeld, heeft Anna dat meisje ook naar de tandarts gestuurd en wat
blijkt,de drie voorste tanden zijn verrot en er moeten kronen op. Uiteraad is hier geen geld voor en dit hebben we gedeeltelijk gefinancieerd. Zo heeft die meid weer een toekomst,ze zit op school en
dat gaan best goed.Ze is erg blij met deze hulp.Wij zijn ook blij dat het balletje zo ging rollen.Je moet er niet aan denken een meid over 4 jaar geen voortanden meer heeft.Naar de tandarts
gaan is een verhaal apart,het is niet te geloven hoe slecht de tanden van de kinderen zijn. In de week dat de tandarts de arme kinderen behandeld, gaat Anna dagelijks naar school om kinderen op
te halen.Sommige kindern moeten nu al een wortelkanaal behandeling ondergaan.Een meisje moet echt behandeld worden maar vertikt het op naar de tandarts te gaan.Ook heeft dat gezin gevraagd om een
bed,wat echt noodzakelijk is,dit hebben we nu als handels ruil gebruikt.Eerst naar de tandarts daarna het bed. Ik heb zelfs al met haar in de tandartskamer gezeten maar ze deed haar mond niet
open. Inmiddels heeft ze met haar zus een bezoek gebracht aan de tandarts en staat het bed er.Nog meer positieve dingen.....We gaan met mijn familie een weeskind ondersteunen met de studiekosten,het
gezin van vijf woont samen in een kamer, de jongste is 10 jaar.Dit gaat goed,Anna kent hen al geruime tijd. Inmiddels is erook een stappelbed gebracht,ze sliepen met 3 meiden in een bed,meiden zijn
20 jaar,18 jaar en 10 jaar.Een jongeman die samen woont met zijn vader en 4 gehandicapte broers wordt gedeeltelijk ondersteunt dankzij geld van vrienden.Deze week hebben we een voedsel pakket
gebracht,met jam en boter. Een luxe,dit hebben ze voor het laatst gehad tijdens de kerst (kerstpakket via Atiy)We hebben in de tijd dat we hier zijn nog erg veel giften gekregen, helemaal
super.We voelen ons " bijzonder"dat wij dit mogen uitgeven naar eigen inzicht. Ik kom hier op terug.Vrijdag hebben we een afscheidsfeest gehad met de kinderen van de apoyo escolar.We hebben een
spelletjes parcour gedaan met blok lopen,koek happen,visjes vangen,dit was erg geslaagd.Rene heeft samen met Lara,de stagiere, 140 pannekoeken gebakken en er was uiteraard taart.Een gezellige drukke
middag maar met al gevolg heel veel tekeningen en kussen van de kinderen.We zijn nog helemaal niet bezig met de vervolg reis.Gek he....We vertekken dinsdag uit Cochabamba naar ........We gaan zondag
nog barbecueen met de mensen die we hier hebben leren kennen.Hierna zien we wel verder........Voor nu een groet en nogmaals dank voor de gulle gaven ook namens Anna van Atiy.Rene en Hendrika
Hallo, buenos dias, Na een drukke werkweek ,tijd om te schrijven.Inmiddels hebben we de eerste inkopen gedaan voor het inrichten van de bovenverdieping.De bovenverdieping wordt volop gebruikt door de
huiswerkbegeleiding en de toneellessen van stichting de alegria.De middelste ruimte wordt volop gebruikt door ons als vrijwilligers en wordt gebruikt als kantoor.Rene heeft inmiddels de deposito
voorzien van planken voor opslag,gordijn rails opgehangen in de dokterskamer,rondom de onderzoek tafel en een indeling gemaakt van de winkel.Deze komt beneden ,in een kamer waar voorheen de deposito
was.Het is de bedoeling dat het winkeltje op maandag-woensdag en vrijdag open is, zodat de mensen in de buurt goedkoop kleding en speelgoed kunnen kopen. Ik ben dagelijks bezig geweest om kleding en
speelgoed uit te zoeken.Veel kleding komt uit Nederland,Amerika of Zwitserland.Zoals ik al schreef werken veel organisaties samen.Stichting Amanecer heeft in Cochabamba verschillende
kindertehuizen,opvang van straat jongeren Ed Ed. Pater Theo heeft de supervisie over Amanecer Cochabamba.Er werken veel vrijwilligers in Cochabamba,zij nemen natuurlijk hun kennis en kennissenkring
mee waardoor er veel goederen cq kleding en speelgoed uit Nederland komt. Anna heeft jaren lang vrijwilligerswerk gedaan in een kindertehuis Salamon klein.(dit is van Amanacer).Veel goederen
worden daar uitgezocht en doorgegeven aan bv Atiy.Anna heeft ook contact met een zusterorganisatie uit Italie,die veel projecten in het buitengebied doen,de campo's.Hier gaan ook weer goederen naar
toe,die niet noodzakelijk zijn voor Atiy.Zo wordt het een kringloop van allerlei goederen voor allerlei organisatie's. Verder wordt er nu even samengewerkt met de stichting hand
(stichtinghand.tk) Zij bouwen in het buitengebied,de campo, internaten.In de dorpen buiten de stad staan niet veel scholen,hierdoor moeten kinderen soms uren lopen voor ze naar school
kunnen.Door er internaten te bouwen kunnen de kinderen door de week in het dorp blijven en elk dag fris naar school gaan.Het is bewezen dat de kinderen die in het intrnaat kunnen blijven de school
vaak afmaken en door kunnen leren. Rene is voor 10 dagen aan het werk geweest in Morachata.Dit is 4 uur rijden van Cochabamba.Hij is daar samen met Ad ,hij is een van de medeoprichters van deze
stichting ,aan het schilderen en klussen geweest. Een bijzondere ervaring met veel aardige mensen. Zie ook de foto's. In die tijd heb ik Anna geholpen in Buena Vista.Doordat een bedrijf is gestopt
met het sponseren van de comedor,zijn de nonnen gestopt met koken voor de arme kinderen.Omdat het erg belangrijk is dat de kinderen eten krijgen,is Anna gestart met het koken van een
maaltijdsoep voor deze doelgroep.Met honger kun je niet leren en goed functioneren en zoals ik al eerder schreef krijgen sommige kinderen thuis vaak geen of niet genoeg eten.Het vergt veel
organisatie talent om met weinig geld toch voor 65 kinderen een voedzame maaltijd te koken.Wij hebben een 3 pits gasstel met gasfles gegeven van ons sponser geld en er zijn pannen,messen en borden
gekocht.Er is een overleg geweest met alle moeders en er is een schema opgezet wie,wanneer kookt.Anna doet op zaterdag de inkopen en de eerste dagen zijn heel goed gegaan.De manier van eten koken is
hier ook anders en we proberen hier iets sturing aan te geven zodat het voedzaam blijft. Als voorbeeld met soep koken doen ze 2 uur van te voren alle groente al in de pan en als laatste pas de
aardappel en rijst. Zo blijft er niets van de groente,vitamines over.Ze willen wel tips aannemen als je er bij staat maar of ze nadien iets met de tips doen??? Verder is de winkel voor de tweede week
open,de eerste week was het een behoorlijke omzet,iedereen was nieuwsgierig en het ging al snel rond dat de schoenen goedkoop waren.Deze hebben we dan ook snel omhoog gedaan in prijs ,al moet je niet
aan hoge prijzen denken hoor.Schoenen zijn hooguit 10 bolivianos dit is € 1,00. Het gaat er om dat de arme mensen voor weinig geld iets goeds kunnen kopen en bv niet helemaal naar de stad hoeven. Ook
het speelgoed wordt goed verkocht.Zo zit ik 's avonds puzzels in elkaar te zetten en verkoop ze de volgende dag.(Mijn familie weet niet wat ze lezen,Hendrika aan het puzzelen) 2 weken geleden zijn de
tandartsen uit Amerika geweest.Zij zijn van smilepower een organisatie die in het verleden de tandarts ruimte beschikbaar hebben gesteld en nu jaarlijks in Cochabamba komen helpen om gratis
behandelingen te geven aan kinderen die bijna nooit naar de tandarts gaan cq dit niet kunnen betalen.In deze week hebben we ook ons tandepoetsproject opgezet.De plaatselijke tandarts heeft in de
comedor een uitleg gegeven over tanden poetsen en hierna mocht een ieder een tandenborstel halen en tandpasta.Nu wordt er elke middag na het eten gepoetst en dit gaat prima. Verder zijn we druk bezig
geld, wat wij hebben gekregen, te besteden aan persoonlijke zaken. Wij vinden het erg belangrijk dat de jeugd een studie gaat doen.We ondersteunen Mario en zijn in gesprek met een meisje die haar
ouders heeft verloren en samen met haar 4 zusjes en broers nu een gezin vormen.Hier later meer over.Over Mario heb ik al het een en ander geschreven bij de foto serie.Verder hebben we geld gegeven
voor een operatie ,een vader van een van de kinderen die in Buena Vista komt had een tijdelijke stoma en moest een herstel operatie.Hier hebben we een gedeelte van betaald.Je hebt hier niet een
zorgverzekeringssysteem. We hebben in maart weer van een aantal mensen geld mogen ontvangen, geweldig,bedankt. Ik schrijf jullie nog even persoonlijk wat er met dat geld wordt gedaan. We zijn nog
steeds onder de indruk van alles wat op ons pad komt,de dagen zijn zeer wisselend en verrassend.Dit hoort bij Bolivia,niets staat vast.Voor nu hasta luego. O ja er staat ook weer een nieuwe fotoserie
op.De volgende keer schrijf ik over de campo.Hier zijn we 2 dagen naar toe geweest.Een nacht slapen in het parochiehuis van Pongo.Voor nu een groet van,Rene en Hendrika
Hallo allemaal, Een verhaal uit Cochabamba, een stad in Bolivia waar het volgens de boeken altijd lente is.Oeps dat komt nu even anders uit, heel veel regen en dus overstrommingen en soms erg koud.We
slapen onder 2 dekbedden.Ik zal bij het begin beginnen,ik schreef al over een Anna dag, het waren in het begin Anna,Rene en Hendrika dagen.'s morgens vroeg weg en laat weer thuis,eten en op bed.We
wilden alles meemaken dus gingen we alles doen wat Anna deed en na 4 dagen was de koek op bij Rene en na 6 dagen bij mij.We zijn dus allebei ziek geweest.Dit is heel gewoon volgens Anna.Het
klimaat,de hoogte,het eten en de inspanning. We logeren bij Anna,dit is erg fijn. In eerste instantie was er geen appartement beschikbaar nu bevalt het van beide kanten goed dus blijven we hier
eerst.Het heeft ook praktische kanten,nu hoeft Anna niet eerst de hele stad door om ons op te halen. Na ons ziek zijn hebben we besloten om toch nog Spaanse les te volgen.Dit voor 3 weken elke
ochtend 4 uur.Dit betekent ; de wekker gaat om 6.15 uur,ontbijtje en om 7.15 uur naar de bus.We nemen 2 bussen en hierna nog 5 minuten lopen.We zijn al met al bijna een uur onderweg.Vaak worden we om
12.30 door Anna opgehaald en gaan dan naar het project Buena Vista.Er is veel te doen omdat de bovenverdieping bijna wordt opgeleverd.Vorige week hebben we de klaslokalen schoon gemaakt zodat de
apoyo escolar kon beginnen.Dit is huiswerk begeleiding voor de kinderen. Aity heeft dit opgezet omdat het belangrijk is dat de kinderen hierin ondersteuning krijgen.Vaak is er thuis geen gelegenheid
omdat ze bv moeten helpen,of dat pa of ma niet kunnen helpen omdat ze niet kunnen lezen of schrijven en in sommige gevallen zijn de ouders niet thuis omdat ze in de stad werken. Wij lopen nu mee in
het project en proberen een beetje zicht te krijgen hoe alles loopt.Er zijn veel organisaties en zij werken best veel samen dat is goed.Hier schrijf ik de volgende keer meer over.We hebben in het
begin een aantal dagen meegegeten en geholpen in de comedor,een eetproject voor schoolkinderen.Deze comedor wordt gerund door de nonnen.Al met al komen er ongeveer 80 kinderen eten tussen de middag.
Aity betaald het eetgeld voor de kinderen die deze maaltijd niet kunnen betalen.Het is fijn dat dit mogelijk is omdat sommige kinderen anders geen eten krijgen.Het viel mij op dat er op maandag erg
veel gegeten werd door de kinderen( misschien in het weekend weinig of geen eten gehad??)Zoals jullie op de site van Atiy ook kunnen lezen staat het project in Buena Vista een gebied waar over het
algemeen arme mensen wonen.Atiy is jaren geleden gestart met het bouwen van een school,deze is inmiddels uitgegroeid tot een school met ongeveer 800 kinderen.De school wordt nu gerund met
regeringsgeld maar Aity betaald schoolgeld voor de kinderen die erg arm zijn en het schoolgeld niet kunnen betalen.Inmiddels heeft Aity een gebouw iets verderop gebouwd met een medische post, hier
heeft een arts elke ochtend zitting en er is een verpleegster aanwezig.De medicatie die voorgeschreven wordt,kan voor een gereduceerde prijs worden gekocht.Verder maakt een tandarts gebruik van een
ruimte, inruil daarvoor geeft hij een aantal behandelingen gratis ,dit uiteraard voor arme gezinnen.Tevens kunnen mensen copieen maken en schoolspullen kopen,zoals pennen ,schriften,stiften Ed.
Anna is elke ochtend aanwezig en er zijn dan veel vragen van mensen die naar haar toekomen.Enkele voorbeelden,Vader die komt vragen of zijn zoon mag komen eten in de come,dor,zijn vrouw is weg
gelopen en hij werkt in de stad.Kind is dan alleen. Vrouw heeft geld nodig, zij heeft een kleine eetstandje waar ze eten verkoopt.Nu is haar gasfles gestolen en moet ze een nieuwe kopen.Als ze dit
niet doet hebben ze geen inkomsten.Een soort microkrediet, ja Anna was Prinses Maxima ver voor. Een vrouw komt langs, haar moeder is ziek,ze wonen hoog in de bergen,zij kan niet naar een arts
komen,of de arts bij haar kan komen.Anna gaat langs met de arts. Een vrouw komt langs,ze heeft 2 kinderen van haar familie in huis genomen omdat ze wees zijn.Zij kan de schoolspullen niet betalen
voor hen.Ze heeft zelf ook kinderen.Of het mogelijk is of ze schoolspullen kan krijgen voor die 2 kinderen.Het gaat hierbij allemaal om kleine bedragen,denk aan 15 euro gasfles,7 euro,schoolspullen.
Inmiddels is de tweede verdieping bijna klaar,we kunnen met inrichten beginnen.Hier gebruiken we een gedeelte van " ons" gekregen geld voor.We hebben al het een en ander gekocht maar daar schrijf ik
een volgende keer meer over.De bovenverdieping wordt gebruikt voor het huiswerkbegeleidingsproject en een klas wordt verhuurd aan de stichting Casadealegrea.Een Nederlandse stichting die
theaterlessen geeft aan kinderen waarbij het toneelspel belangrijk is voor hun sociaal emotionele ontwikkeling.( in veel gezinnen zijn veel problemen)De middelste kamer wordt nu ingericht voor de
vrijwilligers,een opslagruimte en eventueel verkoop van kleding .En er zijn nog plannen in de maak.Je leest het wel, er is van alles gaande. In de vrije tijd hebben we al een dorp bezocht
waar,met een katholieke stichting, wordt gekeken naar de bouw van een kerk. Met de jeep volgeladen met kleding,eten, 200 bananen en 50 zakjes chocolademelk, scheurde zuster Fouvia met een paar
vrijwilligers ,inclusief wij, naar Carracas.Onderweg kwam er veel kinderen langs de weg,ze weten dat deze jeep eten mee heeft.Dit wordt dan ook naar buiten gegooid en de kinderen zijn weer blij.Vaak
hebben ze ook echt honger.Als het eten bijna op is,wordt al het andere uit de tassen gehaald,haarspeltjes,rozenkransen,kammen.Alles wordt weggegeven. Ook zijn we een zondag met de jongelui van een
soort revalidatiehuis naar de Cristo geweest.Een waar uitje voor hen.Iedereen inladen,rolstoelen achterin en hup toeren maar,even een ijsje en we hebben een leuke zondagmiddag. Vorige week zaterdag
naar we naar Ouillacollo geweest,dit gebied is door de hevige regenval overstroomd.Pater.... ontfermt zich over dit gebied. We hebben hier eten zoals
rijst,suiker,aardappelen,melk,schoolkleding,schoenen,kleding,speelgoed en schoolspullen vanuit de stichting gebracht.Wij hebben een aanvulling gedaan t.a.v schoolspullen.Hierna hebben we het gebied
bekeken,indrukwekkend,de oogst helemaal weg gerot en de wegen vol met bager uit de riolering. Ook beleven we veel leuke dingen,we gaan uit eten met 14 Nederlanders,die allemaal ook weer goede dingen
doen,voor gehandicapte jongeren,lijmsnuivers,straatkinderen ,waterprojecten .We kunnen dan ook even Fries kletsen omdat iemand uit Sneek hier woont.Dit gaat ons nog steeds het beste af.Een heel lang
serieus verhaal.We maken veel mee,zijn onder de indruk van alle goede dingen die op ons pad komen en genieten hiervan.Ik schrijf snel weer omdat we nog allemaal ideeën hebben om samen met Anna uit te
voeren.Zoals een aantal kinderen ondersteunen met de studie,voorlichting geven op school.We starten het tandenpoetsproject van Rink en Gerda weer op,Friese vrijwilligers die vorig jaar 9 maanden in
het project hebben gewerkt.(Rink en Gerda veel geluk met jullie Femke Anna.) Als jullie denken,de crisis valt wel mee,ik kan nog wel iets missen dan geven we nog even het bankrekeningnummer
305210955- Regeling. Alles is welkom,we kunnen met kleine bedragen ook veel betekenen.Voor nu een groet uit Cochabamba.Rene en Hendrika
Hallo allemaal, Daar ben ik weer met een lang verhaal, alweer heel veel beleefd, gezien en ervaren.We zitten nu in Cochabamba waar we onze eerste meeloop dagen hebben meegemaakt maar ik moet beginnen
bij het Titicacameer in Peru.Het meer ligt op 3800 meter hoogte en ligt voor een deel in Peru en Bolivia en is zo groot als Wales.Wij hebben een 2 daagse trip gemaakt naar 3 eilanden met de
boot.Ja...als je iets wilt zien, moet je wat.Uros staat bekend om de floating islands van riet (totorariet)De mensen wonen op riet ,in riet (huizen) eten riet ( nou ja tanden poetsen) en hebben
inmiddels ook inkomsten van de toeristen omdat ze zo wonen.Er zijn nog maar een paar eilanden die nog op de oude traditionele manier aan hun inkomsten komen,de visserij.De dames zijn allemaal fel
gekleurd gekleed wat natuurlijk prachtig is om te zien.Meestal wonen er 20 tot 25 mensen bij elkaar op een eiland,dus je weet alles van elkaar.Het eiland wordt gemaakt van een soort drijvende
grondlaag, hier worden lagen riet op gelegd. (Zie ook foto)De mensen lopen bijna allemaal op blote voeten en die zijn super schoon omdat het riet altijd een beetje nat is.Een prachtige
ervaring.Hierna zijn we naar het eiland Amatanti gevaren ,een tocht van 2 uur.Tja als je iets wilt zien, moet je wat.Er is op dit eiland geen hotel oid en de toeristen slapen daarom ook bij de
plaatselijke bevolking .Het is zo geregeld dat de toeristen in toerbeurt in verschillende dorpen slapen,op deze manier heeft iedereen een klein inkomen .De mensen zijn van de Indigenas stammen en zij
spreken quechua en Spaans.Ze wachten je op bij de boot en zijn prachtig gekleed en je krijgt een mama voor die 2 dagen ,ze brengt je naar haar huis en daar staat een lunch gebakken en gebraden op
hout en/of eucalyptus takken. Hierna brengt de mama je naar het plein waar we met de gids een zeer zware tocht naar de tempel van de pachi mama (heilige moeder aarde) brengen,hier geloofd deze stam
nog in.Voor het eerste in ons leven hebben we cocabladeren gekauwd (als pruimtabak) om meer lucht te krijgen en ..... het werkt.Hier is het heel gewoon dat mannen en vrouwen aan 1 kant van het
gezicht een bolle toet hebben van de cocabladeren.Een aparte ervaring.Door drie cocabladeren in de muur van de tempel te stoppen mag je een wens doen,dit hebben we uiteraard gedaan al hebben wij geen
wensen meer voor ons zelf.Onze mama was erg aardig maar niet een super huisvrouw,we sliepen die nacht in onze hoeslaken met veel andere beestjes.Ook de douche was niet aangesloten en in de wc had je
weinig privecy, er kwam regelmatig een voetbal door het gordijn ,met name als je in de wc aanwezig was.We lagen op bed toen de kippen op stok gingen,er is namelijk geen elektriciteit en door het vele
gebruik brandde onze zaklamp door.Enfin een ervaring rijker en de volgende dag op naar het laatste eiland Taguile.Een zeer ruige tocht maar... als je iets wilt zien,moet je wat.Aparte dingen van dit
eiland zijn ,de mannen breien de hele dag en het belangrijkste in hun leven is een gezin stichten.De mensen trouwen pas als de vrouw zwanger is en er wordt niet gescheiden.Op dit eiland de prachtige
tocht gelopen.Het Titicacameer is bijzonder.Nadien hebben we afscheid genomen van Peru en kregen met gemak een stempel van de douane om 90 dagen in Bolivia te verblijven.Nog 2 nachten in Bolivia in
Cocacabanna geweest,een hippie dorp en toen naar La Paz ,na een dag banjeren in de stad heb je La Paz wel gezien al ligt het prachtig in een dal ( nog steeds 2800 meter hoog) Hier hebben we
een Jungle tocht geregeld naar het Madidi National Park.Een stuk Amazone zoals het hoort te zijn.We hebben de trip geboekt bij een organisatie die veel van het geld terug laat vloeien naar de
communities die daar nog wonen en zijn druk in de weer met het behoud van dit gebied.Dit wordt bedreigd door economische belangen,ze willen het gebied laten onderlopen met water voor
stroomvoorziening.De trip er naar toe was wederom een bootrip van bijna drie uur,tja als je iets wilt .....en na een wandeling van een half uur,kwamen we aan bij onze lodge.Een houten huis met
muren van gaas,je slaapt dus midden in de jungle waar 'snachts de vuurvliegjes langs komen en je de vreemste geluiden hoort.Na een rust moment hebben we samen met de gids een kano gepakt ,tja als je
iets wilt ......prachtige vogels gezien, de brulaap gehoord en de piranha en kaaiman gezien in diezelfde lake (ja het kanootje moet niet om gaan)Het is natuurlijk regen seizoen dus,de regencape
en laarsen kwamen goed van pas.Uiteindelijk hebben we van de 4 dagen maar 1 nacht en 1 ochtend alleen maar regen gehad en ach dan vermaak je je met sieraden maken van zaden ed die je in deze jungle
tegenkomt (ook te koop in de wereldwinkel.)Helaas de poema niet gezien, wel een klein familieachtig iets,een reuzenslak met huisje schoenmaat 44,verschillende soorten apen,de capibari,en uiteraard
Piranha's vissen.Allemaal super en een hele belevenis.Op de dag dat we weer teug moesten naar het vasteland was de rivier erg gevaarlijk en een meter hoger door alle regenval.Het was dus even
spannend of we ook langer moest blijven( vorig jaar hebben toeristen daar een week vast gezeten)O ja met een vliegtuig van La Paz naar Rurrenabague,startpunt van de jungle trip(in de regentijd met de
bus 20 tot 25 uur) ,oeps ook een aparte ervaring,je gaat in 35 minuten van 4000 meter naar 400 meter, dus alleen maar naar beneden.Vervolgens landen we in de jungle op een stuk asfalt zonder
brandweer oid.De bus die ons naar het dorp brengt staat op de landingsbaan omdat het erg nat is.Nadat we weer in La Paz waren snel een ticket naar Cochabamba geboekt een bustripje van 8 uur.Prachtige
rit, je gaat van 4000 meter naar 2500 meter,dus veel bergen,wolken met vergezichten.In Cochabama werden we opgehaal door Anna.Wij mogen bij haar in huis en dat is natuurlijk heel erg fijn en
gastvrij.De volgende dag hebben we een Anna dag meegemaakt ,dit ziet er als volgt uit.om 8.00 uur vertrek ,kraan kopen medicijnen kopen naar een andere instelling voor nog meer medicijnen,slot
kopen,cardridgs regelen,eten kopen voor de comedor een stappelbed kopen bij de gevangenis(worden daar gemaakt) Zuster Fulvia tegenkomen op haar moter,afspraak voor zaterdag regelen,de melkzakjes die
de zuster als donatie heeft gekregen even bij haar langsbrengen,10 kilo aan het stuur van de moter is te gevaarlijk.Naar het project,inschrijvingen regelen kinderen voor de comedor,eten met de
kids,helpen met afwassen,opruimen,bed naar een arm gezin brengen,plaatsen.Nadien matrassen kopen,wij besluiten 1 extra te kopen voor de jongens van het gezin,slapen nu op een stuk schuim,matrassen
inladen en naar huis.Dit is een dag van 8.oouur tot 19.30 uur.En dit elke dag, wat heeft die vrouw een energie en beduld.Super.Veel indrukken maar goed om mee te maken.Zo krijgen we een beeld van hoe
de projecten lopen,en daar vertel ik de volgende keer meer over.Wederom gaat het nog steeds uitstekend met ons,hebben in deze dagen veel aardige gastvrije mensen ontmoet.Nog steeds geen heimwee en
zin om aan de slag te gaan in he project.Blijf schrijven,jammer voor Nederland dat de 11 stedentocht niet door gaat.We blijven op de hoogte en als ie er komt ,graag de hele dag de beelden van tv
opnemen zodat wij het de beelden kunnnenbekijken als we in november thuis komen.We hebben van een aantal mensen nog geld gekregen voor het project,tige tank.Ik schrijf de volgende keer meer over dit
soort zaken.Het ga jullie goed,hasta luego (het spaans blijft lastig maar van de kinderen pikken we veel op,begrijpen vaak in grote lijnen waar het over gaat maar zinnen terug zeggn,grgrgrGroetRene
en Hendrika
Hallo allemaal, Na een stevig ontbijt,lomo montana,dit is rundvlees,rijst,patat,gebakken ei,broodje en thee ons verhaal uit Peru,we zitten nu in Puno bij het Titicaca meer.Vandaag een
regenachtige dag dus tijd om te mailen,schrijven en Spaans te leren.De winterjas kan hier 's avonds aan, al geeft de thermometer overdag 30 graden aan.'s avonds koelt het erg af en slapen we onder 3
wollen dekens,dit heeft te maken met de hoogte.Dit zal het laatste verhaal uit Peru zijn.We gaan in het weekend naar La Paz,Bolivia.Ons laatste verhaal op de weblog kwam van Nazca waar we een
prachtige rondvlucht hebben gehad over de Nazca lines.Ik kreeg complimenten over de foto die ik op de weblog had gezet ,ik zag er zo goed uit maar dat voelde niet zo. Ik had een plastic
zakje op mijn schoot liggen omdat ik erg misselijk was.Na drie dagen spaanse les hebben we afscheid genomen van de Fransen en zijn een dag aan het stof happen geweest bij Dakar.Een hele belevenis
waar vele Nederlanse heren jaloers op waren. Ook hebben we geprobeerd contact te leggen met senor Munoz(man van mama Rosa) maar dit is helaas niet gelukt.Wel hebben we geld achter gelaten voor
Mama Rosa. De medicatie is naar het Franse project gegaan. 's avonds de bus naar Cuzco een tocht van 16 uur.Op zich zijn het comfortabele bussen met 3 chauffeurs maar de wegen zijn uiteraard niet
super.Aangekomen in Cuzco op een hoogte van 3300 meter, een hotel gezocht en even rustig aan gedaan.De hoogte neemt veel van je ,je bent snel benauwd en ik had direct hoofdpijn.Hans en Ger,net zoals
in Lhasa, Tibet. Alleen hier is geen zuurstof te koop.Enfin, het heeft ook voordelen om op hoogte te zitten, je eet en drinkt minder. Cuzco is voor de Inca's een heilige stad. Zij denken dat dit de
plek was waar de zoon van de zon en de dochter van de maan na een lange zoektocht vanaf het Titicaca meer, hadden besloten dat het vruchtbaar genoeg was om er te blijven.Zo werd het rijk van de Inca
geboren. De stad heeft natuurlijk een plaza de Armas die prachtig is met de cathedraal en historische gebouwen maar het is ook een belangrijke stad voor de tocht naar de Machu picchu.Er zijn veel
tours hier naar toe maar wij hebben dit op eigen gelegenheid gedaan. Naar Ollantaytambo. Eerst met de lokale bus en hierna overstappen in een mini bus, waar 22 personen inpassen.(wel peruanen
hoor,wij nemen plek in voor 4 personen).Hier een prachtig hotel gescoord met tuin,waar dagelijks de kolibrie langs kwam om zich alle lekkers te nuttigen wat in de bloementuin staat. Van hieruit
hebben we een stuk van de incatrail trek gelopen naar een waterval.Een stevige wandeling van 3 uur klimmen maar het was de moeite waard.( helaas is er water in het fototoestel gekomen maar ik geloof
dat het de foto's niet beïnvloed heeft,nu even afwachten wat vocht met de printplaat doet) De volgende dag zijn we met de trein naar de Machu picchu gegaan.Met de trein is de enige mogelijkheid.De MP
ligt tussen steile bergen op 2400 meter.Waarom ligt de Machu picchu op deze plek en waarom is het destijds verlaten ?? Er zijn verschillende verklaringen zoals, het was het buiten verblijf van
de koningen,het was een fort of een verzamelplek voor cocabladeren,omdat het midden in de plantages ligt.De opbouw van de stad is een plein met een militaire zone en een godsdienstige zone
(tempels van de zonnegod en maangod) Wij hebben het allemaal bekeken en het was amazing (roepen alle Amerikanen) Natuurlijk hebben wij, jonge fitte 40-50 plussers de berg beklommen om een nog mooier
uitzicht te krijgen op de Machu picchu. Dagelijks mogen 400 personen dit doen en wij waren uitverkoren.Toen we bij de poort aankwamen dachten we dat de disco open ging er stonden alleen maar 20
jarigen.Dus je begrijpt het vast, het was een zware tocht. Een bijzondere dag met veel indrukken en een prettige sfeer.In de trein terug, de tocht is natuurlijk ook spectaculair gingen mijn oogjes
wel even dicht. Vanuit Ollantaytambo de volgende dag weer terug naar Cuzco waar we direct een busreis hebben geboekt naar Arequipa.Een tocht van 10 uur, dus weer een nachtje in de bus.Hier kwamen we
om 7.00 uur aan en de stad was grauw,vies en nat. Enfin we hebben de stad in 2 dagen bekeken,dus weer alle dagen op pad. De Monasterio Santa Catalina ,kerken met prachtige beschilderingen op de muur
en plafond en hier ook weer een plaza de Armas.Maandag zijn we van Areguipa naar Puno gegaan met de bus.Eindelijk een busreis overdag. We zijn door een prachtig en hoog gebied gereden, soms wel 3850
meter hoog.Je moet in Puno zijn om meer te ontdekken over het Titicacameer maar daar vertel in de volgende keer meer over. We vermaken ons uitstekend, voelen ons goed,behalve de hoogte dan maar dat
is nog even wennen.Het lichaam moet nu meer rode bloedlichaapjes aanmaken en dan gaat het vast goed. Inmiddels zijn we ook bezig met de voorbereidingen voor ons volgend project,aanvraag
visum,cq stempel.We hebben hierbij contact met Anna,zij is de coördinator daar.We hebben er zin in en zijn blij me onze planning, project,dan reizen en in Bolivia weer een project. Het mailen
en skypen zal straks lastiger worden,Bolivia is in verhouding met Peru een arm land met minder voorzieningen.Maar blijf mailen en berichten schrijven,dat is erg prettig.Zo blijven wij ook een beetje
op de hoogte.Liefs van,Rene en Hendrika
Hallo, We zijn weer in de bewoonde wereld,na bijna 3 weken aanwezig te zijn geweest in het project zitten we nu weer in ons vertrouwde hotel van 10 euro per nacht en ervaren alles
als luxe.De wc doorspoelen,een warme douche,geen zandstormen,een goed bed en lekker eten.We hebben een goede tijd gehad al hebben we niet veel kunnen doen voor het project omdat de
kinderen in de eerste week al vertrokken. Hierna hebben we onze hulp aangeboden met schoonmaken en verven maar op de een of andere manier kwam de verf er nooit.We hebben wel elke dag 3 uur Spaanse
les gevolgd,pittig hoor waar je een heel winter seizoen over doet in Nederland,wordt er nu in 48 uur in gestampt.Hierna nog 3 uur huiswerk.We hadden gehoopt al iets meer een gesprek te kunnen voeren
maar dat moet de praktijk ons leren.Volgende week nog 3 keer les.Hierna is Paris-Dakar hier en dan trekken we door naar Cusco.Een busreis van 16 uur.Zoals beloofd een kleine uitleg over de Nazca
lines,cq al lineas deNazca.Nazca ligt midden in de woestijn in een soort oase. De oase wordt groen gehouden door het water uit de Andes.Dit stroomt in de rivier,maar als deze droog valt zijn er
rondom Nazca tien tallen acuaducten die ook het water opvangen van de Andes.Deze acuaducten worden elke dag om 5.00 uur open gezet zodat het land ed wordt voorzien van water. Het is uitgeroepen tot
het Unesco wereld erfgoed in 1994.De Nazca lijnen zijn oude geogliefen in de woestijn. Wetenschappers geloven dat deze gemaakt zijn door de Nazca culuur,tussen 400_650 na Christus.Het heeft een
religieuze achtegrond maar het blijft een misterie.Marie Reiche heeft er haar hele leven studie van gemaakt en zij geeft aan dat het te maken heeft met de stand van de maan ,sterren en
jaargetijden,langste ,kortste dag een interesante theorie.De geogliefen bestaan uit rechte lijnen,blokken en bv de colebrie,spin,aap,vis,boom.De lijnen zijn gemaakt door de eerste ondergrond de rode
laag,cq steentjes weg te halen. Hierdoor wordt de witachtige grond bloot gelegd.Omdat er hier bijna geen regen valt er er veel wind cq k leine twisters,zijn deze figuren in takt gebleven. Vanmorgen
hebben we met een klein vliegtuig,voor 6 personen, een aantal figuren kunnen zien ,we vlogen 300 meter hoog,indrukwekkend ( al was ik natuurlijk weer super ziek,zee uhuh vliegtuig ziek van het steeds
maar draaien van rondjes,mijn evenwichtsorgaan kan dit niet aan)Efin ons dagbudget van 2 dagen was er in 30 minuten doorheen inclusief het ontbijt,haha. Weer een heel verhaal van onze kant,wij
genieten ook altijd weer van de berichten vn jullie dus ga daar vooral mee door. Hieronder volgt nog een mail van Anna.We hebben van onze giften geld gstort voor kerstpaketten en ik weet dat een
aantal mensen dit ook rechtstreeks naar de stichting hebben gedaan. Zij geeft even uitleg hoe het allemaal gegaan is.Erg leuk om te lezen. Als laatst ik heb gister,vannacht jullie tijd fotos op de
blog gezet.Ik ga nu een biertje halen met 32 graden moet je goed blijven drinken. Liefs van ons Felidz navidaVan: anna haarman lieve allemaal, Kerst is altijd een drukke tijd
hier en nu het voorbij is, heb ik tijd om wat foto's met jullie te delen wat gaat over hoe we kerst hier hebben gevierd. in San Antonio de Buena Vista waar we kerst hebben gevierd met
alle kinderen en hun families die we ondersteunen met hulp van de stichting Atiy zodat ze naar school kunnen en deel kunnen nemen aan het eetzaal project. Alle kinderen hebben we een cadeautje kunnen
geven en een pakketje kleren. En voor elke familie een voedselpakket. Was heel leuk dit jaar want de kinderen van de huiswerk begeleiding project hadden een toneelstukje opgevoerd en ze hadden
een klein koortje gevormd en kerst liedjes gezongen, de onderwijzeressen Tatiana en Neysa hadden dit georganiseerd. De laatste 2 dagen voor kerst zijn we druk in de weer geweest met het uitdelen
van de voedsel pakketten hier in de stad Cochabamba aan arme mensen die van dag tot dag leven, en voor wie elke dag maar weer afwachten is wat ze savonds hun kinderen voor kunnen schotelen. Vooral
aan die mensen en hun families wilden we graag een voedsel pakket geven, om onbezorgd kerst te kunnen vieren en de hoop en vreugde van kerst te geven. In totaal hebben we 260 voedsel
pakketten kunnen geven. Zonder donaties was dat natuurlijk nooit mogelijk geweest. Het liefst stapte ik even hier door het beeld scherm heen van mijn computer om bij elk van jullie binnen te stappen
om een dikke omhelzing te geven uit dank. Het uitdelen en het mogen geven van de voedsel pakketten is de grote beloning van al het werk, blijheid al om, het ontvangen van de dank woorden
de kussen de omhelzingen. En natuurlijk kerstfeest in het meisjes tehuis Rosa de Saron is natuurlijk ook altijd grote vreugde om daar het kerst diner te brengen en daarna de opwinding blijdschap
van de cadeautjes. En de familie Leige met 4 gehandicapte kinderen maar desondanks dankzij de hulp die we kunnen geven is het te doen, en is er grote opwinding en vreugde elke kerst
weer. En natuurlijk dank voor alle andere ontvangen hulp en donatie die we het afgelopen jaar hebben ontvangen waarmee de school Atiy verder is gegroeid en ontwikkeld. De kinderen die dankzij de
ondersteuning toch naar school kunnen gaan, elke dag een maaltijd krijgen en medische hulp kunnen geven via onze medische post, en daarop de tweede verdieping kunnen bouwen, en 2
onderwijzers hebben kunnen aan nemen voor de huiswerk begeleiding / na schoolse opvang project. Jonge studenten die dankzij financiële hulp kunnen studeren. Dank ook aan alle vrijwilligers die het
afgelopen jaar heel veel geholpen hebben en letterlijk en figuurlijk hun steentje hebben bij gedragen.Y Gracias a DiosLangs deze weg, gezondheid geluk en liefde toegewenst. Lieve groetenAnnaHet
onderstaande moet je aanklikken om de fotoos te kunnen zienhttps://picasaweb.google.com/108247286775621159347/FelizNavidadGelukkigKerstfeest?authkey=Gv1sRgCIG40q3n24qQDQ website stichting
atiy http://atiy.nl/
