Hallo allemaal. We zijn weer thuis na 11 maanden avontuur. Heerlijk om te weten waar je bed staat, kleding uit een kast te halen i.p.v. uit je rugzak en alle familie,vrienden en bekenden weer
te ontmoeten. Moeilijk om weer in een ritme te komen, en heimwee naar het onbekende en onverwachte wat we 11 maanden hebben ervaren. We hebben een super tijd gehad ,hebben geweldige dingen
gedaan en mooie mensen ontmoet.We zeggen elke dag tegen elkaar ,dit nemen ze ons niet meer af. Graag willen wij jullie nog attenderen op Stichting Atiy,die weer gestart is met het inzamelen van
geld voor kerstpakketten voor een groep arme mensen in Cochabamba . Wij hebben gezien en ervaren hoe waardevol dit project is voor veel mensen ,een pot jam is een ware luxe. Een pakket kost 15 euro
en bestaat uit: 1 kg rijst 1 l. slaolie 1 kg suiker O,5 kg havermout 1 kg koekjes 1,2 kg macaroni 0,5 kg margarine 0,5 l geconc. melk
1 zakje mosterd 1 zakje mayonaise 1 zakje tom. ketchup 2 potjes jam 1 zakje choc. melkpoeder 1 zakje gezoete melkstroop 4 zakjes oplosvruchtensap 1 blik
haring in tom.saus . Wil je iets storten dan kan dit op de rekening van R.F.Regeling 305210955- Rabobank. Wij zorgen er dan voor dat het geld bij Anna komt zodat zij hiervoor
pakketten kan kopen. Allemaal hartelijk dank voor de belangstelling voor en tijdens onze reis en alle giften voor Atiy .Wil je meer weten over ons werk met Anna voor Atiy ,je kunt ons altijd bellen
of mailen. Wij hebben nog regelmatig contact met Anna en volgen het wel en wee van alle mensen in Buena Vista. We besluiten met een prachtige spreuk : To accomplish great things We must not only
act but alsodream Not only plan but also believe Groetnis fan René enHendrika
Goeie moarn, Maleisië bestaat uit een mix van culturen,Chinees,Indie,Nepal,Filipijnen,Indonesië en uiteraard de maleisier,dit heeft als resultaat een prachtig land met allemaal verschillende
geloven,dus ook tempels,kerken en moskeeen.Verder is Maleisie verdeeld in West maleisie waar veel palmolie plantage's zijn en Oost Maleisië,Borneo, waar nog veel natuurparken zijn en waar de orang
oetan leeft. We zijn begonnen op Borneo en hebben wandelingen gemaakt door natuurparken,oeps 8 kilometer wandelen is met 38 graden en veel klimpartijen iets anders dan langs het Slotermeer slenteren
op zondagmorgen.Rene heeft nog gejaagd op een cola blikje met de blaaspijp.De Malays jagen nog steeds op deze manier op wild.Tja je hebt beginners en gevorderden. O ja, Brunei Darussalam lag ook op
de route dus daar zijn we doorheen getoerd.Dit land is door de olie een heel rijk land en een liter benzine kost daar ook maar ... 17 eurocent. Het rijk betaald voor iedereen de zorgverzekering,de
opleidingen en het pensioen. In Sepilok hebben we een bezoek gebracht aan de bos mens,de orang oetan.De orang oetan en de mens komen voor 65% overeen en helaas wordt de bosmens bedreigd met
uitsterven.We hebben een trainingscentrum bezocht waar bv de verstoten orang oetans geleerd wordt weer terug te keren in de natuur.Rond voedertijd mag je het park in en dan zie je ook echt
gelijkenissen qua bewegingen en handelingen met de mens.Om 15.00 uur was het weer voedertijd en wij besloten te wachten,het park ging dicht de deur op slot maar toen we samen zaten te wachten buiten
het park kwamen de apen en een orang oetan al snel aangeslingert door de bomen.Tja de bomen hebben geen slot en het gras ( bamboe ) is bij de buren altijd groener.Een prachtig gezicht. De canopywalk
is ook een leuke ervaring,door de boomtoppen lopen op 40 meter hoogte via hangbruggen.In Kuala lumpur hebben we weer de hoogte opgezocht in de Petronas towers ,370 meter hoog. Het eiland Perhentian
is een bounty eiland.Hier zijn de toeristen welkom maar er leven ook heel veel dieren.We hebben op dit eiland meer dieren gezien dan in alle natuurparken op Borneo bij elkaar.De aap( een ander soort)
de hagedis,de eekhoorn, veranen,prachtige vogels en de zwevende eekhoorn.Deze vloog mij bijna in de haren,dacht zeker dat ik een boom was.haha. Wat is de natuur toch prachtig mooi ,al die beesten
kwamen gewoon voorbij,we hoefden er niets voor te doen, we zaten gewoon op ons terras. Ook hebben we prachtig gezwommen en gesnorkeld,veel gekleurde vissen, groot en klein,die gewoon met je
meezwommen.Een enkele vis hapte in je been als je teveel in zijn gebied zwom.We hebben echt alle kleuren van de regenboog gezien bij de vissen. Ook hebben we gezommen met een schilpad van 1.20
centimeter,deze zwom op de bodem en at zeegras.Er kwamen ook nog 2 pijlstaart roggen voorbij. Je merkt nu dat het regen seizoen er aan komt,het is erg warm,rond de 35 graden maar vochtig en
drukkend.Enfin, we klagen niet ,ik geloof dat jullie bijna vorst hebben.Nog even en we kunnen weer een boterham met oude kaas eten.We gaan nog even genieten van Singapore. Voor nu oant sjen
Groetenis,René en Hendrika
Selamat pagi vanuit Java Na de kleine eilanden Lombok en Flores op naar Java.Java een eiland met 114 miljoen inwoners en bijzondere bezienswaardigheden zoals de Borobudur,de Prambanan tempel,de Bromo
vulkaan ,het Dieng plateau en het Jlen plateau. Het laatste was voor ons het meest bijzonder.Om 0:100 uur opstaan, een zware tocht van 4 kilometer naar boven maken waarbij de kuitspieren goed
getraind worden.Kijken naar het vuur in de vulkaan en bewondering hebben voor de mannen die het sulfur/zwavel uit de mijn halen en in mandjes naar boven sjouwen. En vervolgens diezelfde 4 kilometer
naar beneden sjouwen met die mandjes van 80 kilo op hun schouder.Helaas erg ongezond werk,de gemiddelde leeftijd van deze mannen is 48 jaar. Het plateau was vorige maand nog dicht i.v.m verhoogde
activiteit van de vulkaan en ook die nacht was er verhoogde activiteit.Hierdoor mochten we niet naar beneden om het vuur te zien .Onze gids Prem had wel erg veel belangstelling voor mijn fototoestel
maar wat voor foto's wil je maken midden in de nacht met heel veel as en stoom van de krater.Enfin op een gegeven moment kreeg hij mijn toestel te pakken en holde op zijn rubber laarsjes weg.Na een
half uur benoemde René achteloos dat ik misschien mijn camera wel kwijt was en dit begon ik na een uur ook te geloven.Maar na een dik uur kwam onze Prem weer terug ......met mijn camera goed
verstopt in zijn sarong.Wat bleek,die aardige man was effe naar de mijn gehold,30 meter naar beneden en had in de mijn foto's gemaakt.Nu is hij een betere gids dan fotograaf maar we hebben een paar
foto's.De zonsopgang was ook prachtig en spectaculair. Ook hebben we bijzondere steden aangedaan zoals Surabaya,Malang,waar nog veel Nederlande dingen terug te vinden zijn en Solo.Wel sterk moslim,de
daders van de bomaanslag van Bali kwamen hier vandaan.We hebben ons trouwens niet bedriegd o.i.d gevoeld,alleen bier kopen blijkt dan een ware speurtocht. Toch is Indonesië ook erg aan het vervuilen
en dat is erg jammer.Mensen zijn zich niet bewust wat ze de natuur aandoen,helaas is er ook bijna geen onderwijs t.a.v het milieu.Java is een erg druk en dicht bevolkt eiland waar veel toeristen
komen dus je wordt weleens afgezet met buskaartjes,hotels Ed. Nog wat eigenaardigheden van Indonesië ; *Een pijl op het plafond,de eerste dagen zeiden we tegen elkaar, welke grappenmaker plakt daar
nu een pijl, wat blijkt ,het is de richting naar Mekka.Sommige hotels zijn zelfs voorzien van een stuk " vliegend tapijt". *Als mensen even niets hebben te doen, gaan ze slapen,is het 9:00 uur in de
ochtend geen probleem,om 13:00 uur idem.Dit betekent dat de mensen gewoon een dutje doen als ze bv geen klanten in de winkel hebben. Ze liggen dan gewoon achter de kassa te slapen en je moet ze
wakker maken om af te kunnen rekenen.Ze slapen dan ook overal ,op de grond,in de taxi,bij de riolering,in de becak,voor hun huis,in hun huis met z'n vijven op een matras,in de bus, staande in de
trein. *Overal is bewaking,althans een mannetje met een pakje aan,bij kantoren, winkels,bij elke ATM,de meesten hebben als bijbaantje het verkeer regelen.Ze zorgen ervoor dat diegene van het terein
afkomt en krijgen daar een paar centen voor. *De scooter is het vervoermiddel in Indonesië en ja echt hier kan alles op vervoerd worden,complete gezinnen,man,vrouw 2 kinderen en baby, kasten,10 dozen
van 40 cm bij 30 cm,tonnen,bedden en bamboebomen van ongeveer 4 meter lang. De temperatuur is uiteraard heerlijk ,tussen de 27 en 32 graden al merk je nu dat het regenseizoen er aan komt.Vandaag
vliegen we via Singapore naar Maleisie-Borneo.We zijn benieuwd wat we daar gaan meemaken. Nog steeds geen heimwee al bespreken we meer zaken rondom thuis omdat dat nu iets dichterbij komt.Een bruine
boterham met oude kaas lijkt ons erg lekker. Voor nu een groet aan een ieder en tot mails.René en Hendrika Ps foto's volgen maar ik heb erg slecht internet dus dat duurt effe.
Hallo Allemaal, Vrijdagavond is Anna Haarman (stichting Atiy) geridderd tot ridder in de orde van oranje Nassau.Geheel terecht en we zijn trots op haar. De bewezen diensten zijn omschreven als:
14-09-2012De onderscheiding is toegekend op grond van de volgende verdiensten: 1997-heden vrijwilliger bij en organisator (sedert 2005) van uitstapjes en excursies t.b.v. de (gehandicapte)
kinderen in het weeshuis Salomon Klein (120 tot 180 kinderen) in Bolivia. 1999-2011 diverse activiteiten t.b.v. de bouw en het onderhoud van een school voor kansarme kinderen van de stichting
Atiy Nederland in San Antonio de Buena Vista 1999-heden diverse organisatorische activiteiten ter ondersteuning van de school van Atiy Nederland. Decoranda overlegde/overlegt met de lokale
bevolking en het ministerie en regelt veel formaliteiten. Alle kinderen die zich hebben ingeschreven bij de school van Atiy ontvangen schoolboeken, schriften, pennen en potloden voor het schooljaar.
Decoranda verzorgt de betaling hiervan (uit donatiegeld van Atiy Nederland) 1999-heden coördinator van projecten van Atiy Nederland in Bolivia. Decoranda zorgt voor de terugkoppeling van de
ontwikkelingen naar de Nederlandse donateurs, Ook verzorgt zij de financiële verantwoording van de besteding van de donaties. Zij vertegenwoordigt Atiy in samenwerkingsprojecten. 1999-heden diverse
activiteiten (via SIW Internationale Vrijwilligersprojecten) t.b.v. de ondersteuning en begeleiding van vrijwilligers (uit Nederland, België en Groot-Brittannië) die gedurende een bepaalde periode in
Bolivia vrijwilligerswerk verrichten. 2000-heden diverse ondersteunende activiteiten t.b.v. de armste gezinnen in Bolivia. Decoranda legt huisbezoeken af en beoordeelt de thuissituatie.
Armoede, werkloosheid, alcoholproblemen en slechte hygiënische omstandigheden veroorzaken de slechte levensomstandigheden van de kinderen. Zij overtuigt de ouders van de noodzaak om hun kinderen naar
school te laten gaan en goede voeding aan hun kinderen te geven. Ook besteedt zij aandacht aan goede medische zorg en stimuleert zij ouders werk te zoeken 2000-heden begeleider van een groep
Amerikaanse tandartsen bij hun jaarlijkse bezoek de Atiy-school. Deze groep tandartsen geeft gratis behandelingen aan de kinderen van de school 2004-2008 mede-initiatiefnemer van en vrijwilliger bij
het waterproject in SABV en IIlimanie, een waterproject in villa Israel en een waterput in het bergdorp Primero de Mayo. Decoranda heeft een groep Amerikaanse tandartsen, de internationale Rotary en
de Boliviaanse instantie Aguatuya gestimuleerd te investeren in de bouw van bovengenoemde waterputten. Er is een watertank gebouwd en een waternetwerk gerealiseerd, waardoor 485 huishoudens voorzien
werden van schoon drinkwater. Hierdoor werden de hygiënische omstandigheden van de lokale bevolking verbeterd. 2004-2011 uitvoerder (namens de gemeente Raalte)van een landbouw- /tuinbouwproject in
SABV. Er zijn drie kassen gebouwd en er is een leertraject voor vrouwen aan gekoppeld. Vrouwen van de gemeenschap wordt geleerd om gevarieerde groente te verbouwen ter bevordering van een gezonde
ontwikkeling van de kinderen. Veel van de verbouwde groente werd/wordt verwerkt t.b.v. het eetzaalproject 2005-2009 vrijwilliger m.b.t. het opzetten van een winkeltje/koffiebar voor en door
gehandicapten in het weeshuis Salomon Klein 2005-2009 vrijwilliger bij een tehuis voor 25 gehandicapten in de regio Cochabamba (Bolivia) 2005-2009 mede-initiatiefnemer en leider van het zgn.
Eetzaalproject. Decoranda is samen met een lokale pastoor gestart met de bouw van een multifunctioneel centrum waarin ook een eetzaal met gaarkeuken is ingericht. In het centrum zijn tevens een
kinderopvang en kleuterklas gerealiseerd. Dit is gefinancierd met Nederlandse donatiegelden die door decoranda werden gerealiseerd. Nadat de eetzaal gerealiseerd was, heeft zij weten te organiseren
dat de armste kinderen (die de school van Atiy bezochten/bezoeken) dagelijks een maaltijd kregen 2006-2011 mantelzorger en ondersteuner/begeleider/pleegouder van een broer en zus (17 en 15 jaar oud)
(het meisje leed aan een ernstige ziekte en is in 2011 overleden). Decoranda heeft onderdak geboden aan de kinderen en het meisje de nodige zorg verleend tijdens haar ziekteproces. Zij betaalde de
medicijnen en operaties en sprak de moeder van de kinderen aan op haar verantwoordelijkheid. Zij stimuleerde de jongen om naar school te gaan 2006-heden vrijwilliger bij de realisering van de
medische Post Madre Theresa De Calcutta. Bij de medische post zijn een dokter, verpleegkundige en tandarts werkzaam. Decoranda draagt o.m. zorg voor de betaling van het salaris aan de verpleegkundige
2007-heden mede-initiatiefnemer van de opzet van de naschoolse opvang en de huiswerkbegeleiding bij de school van Atiy. Om te voorkomen dat deze kinderen op straat gaan zwerven worden zij na
schooltijd opgevangen in een aparte ruimte naast de eetzaal. Decoranda betaalt de onderwijzer. Zij verzorgt de huiswerkbegeleiding en doet spelletjes met de kinderen 2007-heden samensteller van
voedselpakketten rond de kerstperiode voor de armste gezinnen uit SABV en Cochabamba. 2008-heden verzorger van de verstrekking van kerstcadeautjes en van kerstmaaltijden in het weeshuis Salomon
Klein en in een meisjesinternaat 2008-heden bezoeker van arme gezinnen in El campo (afgelegen gebeid in de bergen). Zij brengt samen met zuster Fulvia voedsel, kleding en medicijnen naar de
gezinnen. 2009-2011 vrijwilliger m.b.t. de realisatie van de werkruimte op tweede verdieping van bovengenoemde medische post 2010-heden ondersteuner van jonge studenten die het schooltraject
bij de Atiy-school hebben afgerond en een vervolgopleiding zijn gaan volgen. Zij spant zich in om fondsen te werven om de studenten een opleiding te kunnen laten volgen 2011-heden leider van het
(bovengenoemde) Eetzaalproject 2011-heden ondersteuner/begeleider van een weesgezin (6 kinderen). Decoranda heeft de oudste kinderen in praktische zin ondersteuning geboden om voor zichzelf en hun
jongere broertjes en zusjes te kunnen zorgen. Zij heeft een sponsor gevonden die maandelijks financiële ondersteuning biedt, waardoor zij kunnen voorzien in hun primaire levensbehoefte. Daarnaast
wordt ruimte geboden aan de oudste kinderen om hun studie te blijven volgen. In de periode 2010-2011 is een gebied net buiten de stad Cochabamba getroffen door overstromingen ten gevolge van
extreem hevige regenval. Met donatiegeld heeft decoranda levensmiddelen gekocht. Samen met een aantal vrijwilligers is zij naar dit gebied afgereisd om de getroffen
gezinnen voedselpakketten, dekens en kleding te brengen. Naast bovengenoemde activiteiten is decoranda sedert 2003 betrokken bij de projecten van de stichting Hand in Bolivia. De
laatste nieuwsbrief van Anna is te lezen op www.Atiy.nl Groetjes René en Hendrika
Selamat pagi,Alweer een maand in Indonesië, heerlijk warm,vriendelijke mensen al spreekt men weinig engels op bv. Lombok en Flores.Dit geeft ook weer mooie belevennisen.Ik begin op Bali waar bijna
elk huis een hindoe tempel heeft.Het kasten systeem is hier nog aanwezig maar gelukkig niet meer met de onaanraakbaren.Er wordt de hele dag volop geofferd voor ; tja wat je maar wilt ,het is vooral
om de goede geesten,goed te stemmen en de kwade geesten op afstand te houden.We hebben besloten het project op Bali niet meer te bezoeken,dit omdat het project bijna afgelopen was en omdat we geen
reacties meer hadden gekregen van de SIW, de organisatie die dit regelt.We hebben eerst een aantal dagen lekker lui gedaan,lagen op een ligbedje aan het strand,'s middags sate eten en 's avonds weer
uit eten met de heerlijk koude Bintang beer.Ondertussen naar de immigratie voor een verlening van ons visum,zoiets duurt 7 dagen ,waarop je op dag 6 moet betalen en op dag 7 je paspoort mag ophalen.
Hoe logisch !!!! Verder nog een mooie dagtocht gemaakt naar prachtig gebied vol rijstvelden,sawa's. Omdat we op ons visum moesten wachten zijn we in die tussentijd naar Lombok gegaan.Met het
vliegtuig naar Mataram en 6 dagen later met de boot weer terug.Een prachtig eiland maar het is niet te geloven hoe ze met hun afval omgaan(dit trouwens in heel Indonesie)Ze gooien echt alles op
straat,strand voor hun huis,waardoor bv op Lombok het strand erg vervuild is. Ik kon het niet laten en ben toch even opvoedkundig bezig geweest.Een gezin had het erg naar hun zin op het strand maar
lieten ongeveer een plastic tas vol afval liggen.Benoemd dat die papieren,flesjes ed op deze manier in het water kwamen (ze ruimde het voor ,deze keer denk ik,op)Lombok is tevens een eiland waar 80 %
moslim is en het was ramedan.Oeps probeer dan maar eens een biertje te scooren.Het werd op een gegeven moment een ware speurtocht en er kwam weleens een biertje onder de toonbank vandaan.Ach het houd
je op de straat.Een prachtige dagtocht gemaakt langs tempels(1 tempel is voor de moslim,christen ,katholieken en hindoe's.Ze respecteren de mens dus ook hun geloof)Op de Gili eilanden hebben we
prachtig gesnorkeld,het is al zie je een film van de tv zender National Geografic.Het was jammer dat ik de onderwater camera van mijn zus Grietje niet bij me had.Terug op Bali ons paspoort opgehaald
bij immigratie en daarna plannen gemaakt voor Flores.Flores is een geweldig groen eiland met bezienswaardigheden zoals de komodo varanen, de nog actieve vulkanen, traditionele dorpen,waar nog stammen
leven zoals de Manggarai en ngada's , watervallen en veel snorkel mogelijkheden. Dit alles hebben we dan ook bezocht, bekeken en gedaan en het was prachtig.( zie foto's). Het vervoer ging met de bus
wat op zich ook een belevenis is.We zatten soms op zakken rijst tussen de varkens en kippen.Marriane Thieme zou een STOP vervoer dieren in de bus, wetsvoorstel indienen als ze dit
zag. Tijdens een busreis zaten Rene en ik niet bij elkaar maar ik zat naast een mevrouw die steeds maar gember snoepjes uitdeelde.Lekker maar o zo pittig( schijnt ook te helpen tegen zee ziekte,dus
dat moet ik maar eens proberen)Als we hotels hebben met ontbijt, dan is dit meestal nasi met ei en kroepoek.Tja thuis zou je er niet aan denken maar hier is het prima.Op Flores nog een paar dagen in
een hotel aan het strand ,waar we konden snorkelen voor ons huisje,wat we uiteraard na het ontbijt ook deden.Straks vliegen we naar Java ,naar Soerabaya waar Anneke Gronloh zo mooi over zingt,zal ook
weer prachtige dingen opleveren.Het wordt eentonig om te vermelden maar nog steeds genieten we elke dag,zijn goed gezond en vermaken ons prima. We hebben nog steeds geen heimwee naar huis al zijn we
nu al 9 maanden onderweg, hebben 14 vliegtuigen van binnen gezien en hebben in 66 verschillende hotels geslapen.We ontmoeten bijzondere mensen( zoals mensen die de regetta varen ,gepensioneerden die
al 7 jaar onderweg zijn). Verder hebben we nog regelmatig contact met Anna van stichting Aity.Het gaat daar ook prima,de moeders koken nog steeds en dit gaat goed, er is een psycholoog in dienst
genomen voor halve dagen,zij heeft gesprekken met de moeders en kinderen. Dit heeft positieve effecten op de gezinnen,al zijn het natuurlijk hele kleine stapjes die gemaakt worden.Voor nu een groet
van ons. René en Hendrika
Aussie -Sydney. Hay mates,Na Zuid Amerika alweer naar een ander werelddeel gevlogen,de vlucht was prima,wat eten,filmpje kijken.Toch blijft 15 uur lang in een vliegtuig. In Sydney aangekomen snel
onze trips geboekt naar de familie.We zijn gestart in Brisbane en Gatton.Rene zijn tante is 18 maanden geleden omgekomen tijdens de overstroming daar.Uiteraard hebben we dit gebied bekeken en de
verhalen gehoord, erg verdrietig allemaal.Ook nog erg leuke dingen gedaan,zoals neef Anthony geholpen met peterselie knippen en wassen en met de familie naar een soort Walibi geweest waar Rene in
alle 'enge ' attraktie's heeft gezeten met zijn achterneven en nichten.Hierna naar Rockhampton waar we de andere familie hebben opgezocht.Ze zijn zeer gastvrij, nemen vrij van hun werk om ons te
vermaken.We zijn naar een crocodile farm geweest waar Rene een krododil in hand kreeg. Zaterdag een familie barbeque waar familie speciaal voor ons kwamen.'S avonds kwam er nog een heuse
verjaardagstaart voor mij langs. Terug in Sydney alle belangrijke dingen gezien zoals de Operahouse,de Harbor bridge,de pub en met de Sydney eye tower in 44 seconden,250 meter omhoog om van het
uitzicht te genieten.Inmiddels zijn we alweer in een ander deel van de wereld,Bali. De temperatuur is hier prima en we genieten, het is een beetje een vakantie gevoel tijdens onze reis.We doen nu
even een aantal dagen niets ,behalve luieren,lekkere saté eten en lezen.Hierna is het nog even de vraag wat we gaan doen.Ons doel was via Ambon naar de Banda eilanden te gaan . Nu is op Ambon de
noodtoestand uitgeroepen ivm het hele slechte weer,overstromingen en harde wind.Zijn er 3000 eilenden en wij moeten juist die ene hebben.Waarschijnlijk gaan we nu de eilanden,Lombok,Flores,en
Java bezoeken.We komen er wel uit,het is een luxe probleem.We hopen dat jullie ook mooi weer hebben en genieten van jullie vakantie.Voor nu een warme (28 graden om 10:00 uur 's morgens) groet van
ons.
Chili, In onze vorige story zaten we nog in Argentinie en zelfs nog een extra dag in Calafate omdat de bus niet naar Chili ging ivm het slechte weer.De volgende dag reed deze bus nog steeds niet en
hebben we besloten om via via naar Puerto Natales te gaan.Dit werd een busrit van 8 uur.In Puerto Natales,waar het weer nog slechter was ,besloten we niet verder zuidelijker te gaan, de sneeuw
achtervolgde ons. Snel onze trip geboekt naar het park Torres del paine ,hiervoor waren we naar Puerto Natales gekomen.Het park staat bekend om zijn rotspieken,wandeltochten en
gletsjers. De rest van de dag zijn we bezig geweest met hoe we,na onze dagtrip, weer naar het Noorden konden komen. Ai de weg naar het Noorden was afgesloten .Een mogelijkheid was, weer terug
naar Calafate,dus via Argentinië en ja daar was het al erg slecht weer,of..... wachten tot het lente werd,deze begint in september of .....vliegen.En.....het dichtsbijzijnde vliegveld dat open was
lag in Punta Arenas.Nog 3 uur met de bus zuidelijker. Bijna op Vuurland voor de kenners onder ons. Eigenlijk hadden we geen keus en hebben het vliegtuig geboekt,een beetje op goed geluk omdat de weg
naar het vliegveld die dag al 5 uur was afgesloten om het slechte weer.Kunnen jullie het nog een beetje volgen???Gewoon op goed geluk een vliegticket kopen en hopen dat je hier op tijd bent,dus maar
even een kruisje slaan.Enfin de sneeuwval was die avond iets minder en onze dag toer stond nog steeds op status,groen.De volgende dag werden we opgehaald door een chauffeur met een prachtige 4
wiel carro maar 10 kilometer buiten het dorp gaf de chauffeur aan dat het niet te doen was,de wegen waren erg slecht maar in het park zelf lag 80 cm sneeuw.Heel erg jammer, de volgende dag de toer
alsnog doen was ook geen optie omdat ons vliegtuig om 14.00 uur vertrok en de cauffeur verwachte ook niet dat die 80 cm sneeuw in 1 dag verdwenen was. Die dag zijn we dus maar snel aan onze
helse busreis naar het zuiden begonnen zodat we een dag eerder in Punta Arenas aankwamen en dus op tijd waren voor het vliegtuig.Het vliegtuig is handig in 2 uur vliegtijd overbrug je een busreis van
35 uur. Tja Chili is op 21 juni echt met zijn winter begonnen..En de chauffeurs hebben hun rijbewijs bij een pak Omo gekregen,we waren blij dat we niet meer zoveel lange busreizen hadden. In Porto
Montt aangekomen hebben we een aantal dagen in het Lake district gezeten,erg mooi al heeft Chili echt zijn winterslaap,veel parken,wegen,musea's en hotels waren dicht.Vaak zaten we als enige gasten
in een toch redelijk koud hotel waar het ontbijt werd verzorgd door een meisje met haar skipak aan,zo koud.Toch hebben we in Ancud en Castro mooie natuur gezien een heel klein beetje zon en de
voetbalwedstrijd Italië,Spanje bekeken met een pitcher bier.Vanuit het Lake district naar Temuco en Pucon, waar vulkanen zijn en de Mapuchu indianen nog traditioneel wonen maar....nu even niet.Steeds
bewolkt dus geen vulkaan gezien en de indianen hadden ook winter reces.Nog wel mooie watervallen gezien en in een natuurlijke hot spring gezeten in de avond uren. Inmiddels hebben we Santiago
aangedaan waar natuurlijk het leven bruist en gelukkig is het ook iets warmer.Plaza de Armas,een belangrijk plein waar veel kunstenaars hun kunsten vertonen en het als het ware een klein straat
theater is maar waar ook veel daklozen leven.We zijn op zoek geweest naar geschikte kandidaten voor ons winterkleding.Inmiddels hebben we deze afgeleverd bij een kerkelijke instantie die daklozen
helpt.In Valparaiso een kustplaats hebben we prachtige dingen gezien zoals de gekleurde huizen,de verschillende kabelbaantjes in de vorm van een huisje en de zeeleeuwen.Wel vreemd dat ze hier
evacuatie borden hebben voor een Tsunami,tja je zit natuurlijk in een gebied waar veel aardbevingen kunnen voorkomen. We hebben in Bolivia een meegemaakt. We vertekken morgen naar een ander,volgend
werelddeel voor ons dus tijd voor de evaluatie van Zuid Amerika.Peru en met name Bolivia zijn nog puur,je ziet daar nog veel authentieke dingen,mensen en cultuur.Argentinie heeft een prachtige natuur
met veel bijzondere dingen en Chili heeft dit ook maar niet in de winter.De mensen in Argentinië en Chili hebben al veel westerse dingen geintegreerd in hun leven maar het blijft anders hoe ze
hier mee omgaan.De technologie is er maar waar wij 200 jaar over hebben gedaan,moeten zij in 25/50 jaar integreren In sommige situatie's zal het prima werken maar de mensen maken het verschil.Een
voorbeeld, ze doen hier niets met hun huis en omgeving waardoor het verwaarloosd en achteruit gaat in waarde,ze zien niet in dat ze over bv 15 jaar geen huis meer hebben.Hierdoor is de omgeving vaak
een grote armoede wat weer viezigheid,honden en vooral criminaliteit met zich meebrengt.Bolivia blijft voor ons de nummer 1 maar dat hadden jullie inmiddels ook wel door,dit komt mede door onze
ervaringen met Anna en de kinderen en mensen in Buena Vista.Door Anna hebben we ook veel niet toeristiche dingen,dorpen en mensen ontmoet en dat heeft indruk op ons gemaakt maar ook Peru was voor ons
heel bijzonder met het project en de Machupicchu en de eilanden in het Titicaca meer.Helaas is ons Spaans nog steeds minder dan we hadden verwacht,in alle landen spreken ze de dingen toch heel anders
uit. We kunnen een gesprek voeren maar het zijn niet altijd vol zinnen.Enfin daar hebben ze in Nederland weer cursussen voor en je moet toch wat in de winter periode in Friesland. HahaVoor nu een
groet uit Santiago de Chili en tot ......Een warme groet,Rene en Hendrika
Buenos Aires en de rest van Argentinië. Buenos Aires is de tango,de boca juniors,Maradonna,de wijk van de kunstenaars,de dwaze moeders,de begraafplaats van Evita, het Parijs van Zuid Amerika .En dit
alles hebben we gezien,een heerlijke stad waar we in een luxe hotel zaten omdat deze te goedkoop op booking.com stond.Foutje van de zaak. Het weer was niet elk dag stralend en toen we de dagtoer
Buenos Aires deden( kun je een dagkaart kopen en op 24 verschillende plekken uitstappen) had Rene het wel een beetje koud omdat hij de ZOMER jas aan had.Spectaculair was de tangoavond een prachtige
show met dans en muziek.De dwaze moeders lopen nog elk donderdagmiddag hun rondjes op de plaza voor het regeringsgebouw.Een indrukwekkende gebeurtenis waar je stil van wordt en je kippenvel krijgt
als je de foto's ziet van de vermisten.We hebben een bijzondere tijd gehad en namen met een beetje weemoed afscheid van ons stekkie na 5 dagen.Zo lang zijn we na Bolivia niet meer ergens geweest.
Toen op naar Puerto Madryn een kustplaats 30 uur met de bus, verder naar het zuiden.Het landschap begint eentonig te worden maar we vermaken ons met film kijken,uit het raam staren,kletsen en Anna
koekjes eten(kocht Anna altijd in de IC Norte,supermarkt in Bolivia) Aangekomen in het stadje lopen we snel naar de pier omdat ze zeggen dat daar de walvissen wel worden gespot, helaas lukt dat niet
maar wat wil je ook, het is echt bere koud en de wind waait erg hard.Dan kom je als walvis niet boven haha.De volgende dag gaan we een dagtocht maken waar we echt de walvissen zien. Ik moest wel op
een boot maar dit ging heel goed en als je iets wilt......Het was gewoon super om die nieuwsgierige walvissen van zo dichtbij te zien,ze gaan gewoon achter de boot aan zwemmen. Mooie salto's van hen
gezien en veel walvissen bij elkaar.Het is de paringtijd,daarom zijn ze in deze periode ook zo dicht bij de kust.Hierna gaan ze weer terug naar Antartica omdat hier geen eten voor hen is.Verder de
zeeleeuw en zeeolifant gezien, en veel andere beesten zoals de guanaco(soort lama) ,en het stinkdier.Een prachtige tocht met een enthousiaste gids die we de volgende dag ook weer hadden.Die
middag gaan we naar de Ninfa's een plek waar we heel dicht bij de zeeolifanten mogen komen.We moeten er wel wat voor over hebben, eerst een hele klim naar beneden,ongeveer 40 meter,dit moeten we
later ook weer naar boven.Hierna moeten we laag bij de grond blijven om de beesten niet te storen in hun slaap. Dus kruipen.Het is een pracht gezicht maar niet iedereen is gesteld om ons
gezelschap.Dit maken ze kenbaar door te blazen en te roggelen.Waarschijnlijk is dit het laatste jaar dat het zo mag,volgende jaar wordt dit een reservaat en mag je niet meer zo dicht bijkomen.Dat is
maar goed ook, je verstoord hun luier leventje. Ze gaan 1 keer per dag het water in,verder liggen ze te liggen en slapen vooral.Een mooie ervaring,wat is de natuur toch bijzonder. Na Puerto Madryn
maken we weer een lange trip van in totaal 27 uur,vanuit Nederland zit je dan in het Noorden van Griekenland.We zijn zoals het nu lijkt op het zuidelijkste punt van onze reis,Calafate.Hier is de
gletsjer Moreno,deze is 5 kilometer breed ,24 kilometer lang en 700 meter hoog waarvan 100 meter boven water. Deze gletsjer groeit nog elk dag.Ook weer een prachtige natuurverschijning en wat een
geweld en kracht zit er in de natuur.Er zijn al 32 doden gevallen in 20 jaar tijd door het vallende ijs.De volgende dag komen we vast te zitten door de sneeuwval, nu zitten we in een hostel met
vloerverwarming,ja de jeugd doet het ook niet voor een beetje,dus even vast zitten is niet erg maar na 2 dagen willen we toch wel weer verder en gaan via omwegen naar Chile.Hier de volgende keer meer
over..... Wij zitten nog wel even in de kou,bij jullie is het nu zomer en we hebben inmiddels de eerste contacten met de familie in Aussie gelegd. Zij verheugen zich op onze komst.Onze vlucht is 16
juli.Het is nog steeds leuk om de reactie's te lezen van mensen die reageren op onze verhalen en foto's.Ga hier vooral mee door.Het ga jullie goed.Rene en Hendrika
